તા. 23-4-2017, અમદાવાદ
અલ્પાહાર પૂર્ણ કરીને સ્વામીશ્રીએ સ્નાન કરી લેવાનું પસંદ કર્યું, કારણ કે આજે કોલકાતા જવા વહેલું નીકળવાનું હતું.
સ્નાનવિધિ કરીને સ્વામીશ્રી બહાર પધાર્યા, ત્યાં સુધીમાં રૂમનું ઘણું ખરું વાઇન્ડઅપ થઈ ગયું હતું. સ્વામીશ્રીની નજર તેઓના પલંગ ઉપર પડી. ચાદર થોડી ક્રીઝવાળી હતી અને ઓશીકાં પોતાની જગ્યા પર નહોતાં. સ્વામીશ્રી જાતે જ ચાદર પર પડેલી કરચલી સરખી કરવા લાગ્યા અને ઓશીકાં વ્યવસ્થિત ગોઠવવા લાગ્યા.
જવાની ઉતાવળમાં સેવકે કહ્યું : ‘સ્વામી ! આ આપનું નથી.’
સેવકનો કહેવાનો ભાવાર્થ એવો હતો કે ‘આપના માટે જે ચાદર અને ઓશીકાં વપરાય છે, તે બધાં આપણે પેક કરી દીધાં છે અને હવે અહીંનાં ચાદર અને ઓશીકાં બાકી છે, જે આપણે જઈશું પછી સ્વયંસેવકો સરખાં કરી દેવાનાં છે !’
અને અત્યારે આમ પણ જવાની ઉતાવળ હતી.
પણ સ્વામીશ્રી કહે : ‘ના, આપણે વ્યવસ્થિત કરીને, સવાયું કરીને જ આપવાનું.’
આ ગુણને કયા શબ્દોથી વર્ણવીશું ? આ ગુણ કયા શાસ્ત્રમાં શોધવા જઈશું ? ખરેખર, આવા તો કેટલાય ગુણોના ધારક સત્પુરુષ આપણા માટે પ્રત્યેક ક્ષેત્રમાં આદર્શરૂપ છે.