પ્રેરણા પરિમલ
ઠાકોરજી સાથે કેવી એકાત્મતા !
૧૯૭૪ના વિચરણમાં સ્વામીશ્રી દક્ષિણ આફ્રિકા વિરાજતા હતા. લા મર્સીમાં સમુદ્રસ્નાન યોજેલું. ઠાકોરજીને સ્નાન કરાવી સ્વામીશ્રીએ સંતો સહિત સ્નાન કર્યું. ભારત હૉલમાં સભા હતી. સ્વામીશ્રી ત્યાં પધાર્યા. એક સંત ઠાકોરજીને લઈને ઉતારે થાળ માટે ગયા. તે પછી સ્વામીશ્રીએ દેવચરણ સ્વામીને પૂછ્યું : 'ઠાકોરજીને દરિયાસ્નાન પછી સ્વચ્છ પાણીથી નવડાવ્યા હતા ?' તેમને આ અનુસંધાન રહ્યું ન હતું એટલે તરત જ કહ્યું : 'ના.'
'તો જાવ, ઠાકોરજીને થાળ જમાડી પોઢાડી દીધા હશે. જગાડો ને સ્નાન કરાવ્યા પછી જ પોઢાડજો. ભૂલ થઈ છે તો પાંચ દંડવત્ કરજો, માફી માંગજો...' ઠાકોરજીનો વિચાર સ્વામીશ્રીને ત્રણે અવસ્થામાં આવ્યા કરે છે. સ્નાન તો સૌએ કર્યું હતું પણ શરીર પર દરિયાની ખારાશને લઈને ઠાકોરજીને નિદ્રા નહિ આવતી હોય એ કષ્ટ પોતે અનુભવ્યું ! કેવી એકાત્મતા !
Vachanamrut Gems 
Loyã-10:
Atma Contemplation Like That of King Janak
"… Similarly, a devotee with gnãn like Janak, harbours the thought, 'I am the ãtmã - pure, chetan, unchanging, the embodiment of bliss, and imperishable. Vishays like women and other things, however, are full of misery; they are vain, perishable, and jad.' With this thought, he believes only his own self, the ãtmã, as being the embodiment of bliss. Also, he believes, 'The pleasure and pleasantness which are apparent in the vishays - i.e., sounds, touch, etc. - are only experienced due to the ãtmã. But, when the ãtmã leaves the body, that which was once pleasurable becomes miserable.' He contemplates upon his ãtmã in this manner."
[Loyã-10]